"Pessoa" στα πορτογαλικά σημαίνει πρόσωπο, άτομο. Ήταν ακόμα μια σύμπτωση, μέσα στις τόσες της ζωής, να είναι αυτό το πραγματικό επώνυμο ενός ανθρώπου που έκανε βίωμά του την ύπαρξη πολλών διαφορετικών προσωπικοτήτων μέσα του. Ο Φερνάντο Πεσσόα ψάχνει, ψάχνει βαθιά μέσα του για ν' ανακαλύψει ολοένα και περισσότερες πτυχές του, ολοένα και περισσότερα πρόσωπα και να τους δώσει φτερά για να λειτουργήσουν "αυτόνομα", ως ανεξάρτητοι άνθρωποι με σάρκα και οστά. Η εσωτερική αναζήτηση του ποιητή είναι το βασικό θέμα αυτού του βιβλίου, που παρουσιάζει τον Πεσσόα να αποκαλύπτεται όλο και περισσότερο, μέσα από σημειώσεις ημερολογίου, επιστολές αλλά και "έργα" των δικών του δημιουργημάτων, που ο ίδιος αποκαλεί "ετερωνύμους του". Σ' όλες αυτές τις εξομολογήσεις κυριαρχεί κάτι που άλλοι αποκαλούν απαισιοδοξία και άλλοι αναγνωρίζουν ως την ενδόμυχη αγωνία του σύγχρονου ανθρώπου, που κάποια πιο ευαίσθητη ψυχή έτυχε να νιώσει εντονότερα από τους γύρω της. Αποσπάσματα από το βιβλίο σχετικά με την ποίηση: ΕΔΩ | "Ο δρόμος του φιδιού" είναι μιά πραγματεία μύησης στην γνώση, είναι ένα παζλ που συνθέτει ο Γιάννης Σουλιώτης από γνωστά και ανέκδοτα κείμενα του Φερνάντο Πεσσόα που καλούν στον δρόμο της γνώσης, τον δρόμο που διάνυε ο Πεσσόα σαν τον Οδοιπόρο του, παραμυθούμενος για λίγο ή περισσότερο με γοητευτικές συναναστροφές: με τους αρχαίους Έλληνες θεούς, την Μεταφυσική, την Αλχημεία, την Μασονία, την Καβάλα, τους Ναϊτες, τους Ροδόσταυρους, την Επιστήμη, την Τέχνη, την Θρησκεία παραμυθούμενος για λίγο ή περισσότερο με γοητευτικές συναναστροφές: με τους αρχαίους Έλληνες θεούς, την Μεταφυσική, την Αλχημεία, την Μασονία, την Καβάλα, τους Ναϊτες, τους Ροδόσταυρους, την Επιστήμη, την Τέχνη, την Θρησκεία... Ο δρόμος, όμως, του φιδιού είναι η απόδραση έξω από τους δρόμους, μας λέει ο ποιητής, και μόνο απεκδυόμενοι κάθε φορά, όπως το φίδι τα πουκάμισά του, απόψεις, θεωρίες, συστήματα, θρησκείες, θα πλησιάσουμε λίγο πιο κοντά στην απρόσιτη και θεία Αλήθεια. |